Vrede, tolerantie en acceptatie
Door Froukje, naar aanleiding van de lessen van Sunyogi
Hoe ontstaan conflicten en oorlog?
Stel je voor: je komt binnen op een verjaardagsfeest en ziet tien mensen in een kring zitten. Terwijl
je rondkijkt, voel je je vanzelf meer aangetrokken tot sommigen dan tot anderen. Dat noemen we
resonantie: jouw energie resoneert nu eenmaal sterker met de een dan met de ander. Dat is
volkomen normaal en prima.
Maar betekent dit dat degenen tot wie jij je minder of helemaal niet aangetrokken voelt, minder
waard zijn? Natuurlijk niet. Ze zijn simpelweg anders. En betekent dit dat je met hen geen fijn
gesprek zou kunnen hebben? Nee, ook dat hoeft niet zo te zijn. Misschien ontdek je juist dat een
gesprek verrassend leuk kan uitpakken.
Stel dat je met zo iemand in gesprek raakt en merkt dat jullie heel verschillend denken –
bijvoorbeeld over corona. Je weet vast hoe snel zo’n gesprek in een patstelling kan belanden. Maar
zelfs dan: betekent dit dat jij de waarheid hebt en de ander niet?
Uit zulke gesprekken kunnen al kleine of grotere conflicten ontstaan – een soort oorlog in het klein.
Op grotere schaal werkt het precies zo: oorlogen ontstaan doordat groepen niet met elkaar
resoneren. Dat op zich is nog geen probleem. Het wordt pas gevaarlijk wanneer de ene groep de
ander geen licht in de ogen gunt, wanneer acceptatie en tolerantie verdwijnen.
Hoe ontstaat vrede?
Vrede begint altijd bij jezelf. Als je die innerlijke vrede niet hebt, voer je in feite zelf ook een kleine
oorlog. Bijvoorbeeld: je hebt een mening over bepaalde politici – daar is niets mis mee. Maar zodra
je hen veroordeelt, ontbreekt bij jou de acceptatie en tolerantie.
Ik heb het hierbij niet over extreme situaties of ernstig wangedrag – dat kan en mag niet zomaar
getolereerd worden. Het gaat hier om de kleinere, alledaagse conflicten. Door je veroordeling draag
je onbewust bij aan verdeeldheid in plaats van vrede. Dat volledig vermijden is niet eenvoudig, maar
we kunnen er wel bewust naar streven.
Ik herinner me een satsang die ik eens online zag. Een vrouw sprak daar boos over mensen die
honden mishandelen. Het maakte indruk op mij dat de leraar haar erop wees dat ook háár agressie
tegenover deze mensen geen vrede bracht. Hij praatte het wangedrag van de mishandelaars niet
goed, maar wees haar op wat ze in zichzelf kon veranderen.
Meditatie als weg naar vrede
Een belangrijk hulpmiddel om vrede in jezelf te vinden is meditatie. Door meditatie ontspan je, je
ademhaling wordt rustiger en je schept de voorwaarden voor innerlijke vrede.
Je kunt je aandacht richten op een punt van stilte en vrede achter je navel, en daar contact mee
maken. Stel je voor dat je jezelf heel klein maakt en in dit punt binnengaat. Dan ontstaat er een
diepe rust en vrede in je. Dat vraagt oefening, maar na verloop van tijd kun je dit punt steeds sneller
en gemakkelijker vinden – ook in lastige situaties.
Vergeving
Een ander belangrijk aspect van vrede is vergeving. Onderzoek eens in welke gebieden van je leven
je nog geen vrede ervaart. Zijn er mensen op wie je nog boos bent, of die je nog niet werkelijk
vergeven hebt?
Veel mensen zeggen dat ze allang vergeven hebben, maar blijven over de ander spreken alsof die
een misdaad heeft begaan. Misschien is dat ook zo, maar er is dan nog geen sprake van werkelijke of
volledige vergeving, waardoor je er ook nog geen echte vrede mee kunt hebben. Je zal dan wellicht
eerst de nog vastzittende gevoelens moeten toelaten, waarna je pas echt kunt vergeven
Qigong-meester Chunyi Lin werd als kind mishandeld omdat zijn vader leraar was. Dit was in de tijd
van Mao Tse Tung waarin intellectuelen naar werkkampen werden afgevoerd. Zijn familie werd uit
elkaar gerukt, buren werden vijanden die hen zelfs wilden doden.
Als gevolg van deze en andere fysieke en emotionele trauma’s had hij veel pijn en kon hij nauwelijks
meer lopen. Later ontdekte Chunyi Lin dat hij zichzelf lichamelijk en emotioneel alleen kon helen
door vergeving. Tijdens een sessie in een stadion met duizenden mensen en een Qigong-meester,
vergaf hij de mensen op wie hij zo boos was. Bij binnenkomst kon hij niet lopen. Maar na zeven uur
vergeving en innerlijk werk verliet hij het stadion lopend – voor 80% geheeld.
Als hij in staat was om de mensen te vergeven die hem en zijn gezin wilden vermoorden, ben jij dan
in staat je vader, moeder of ex-partner te vergeven?
Niemand is hetzelfde
We zullen ons best moeten doen om deze innerlijke vrede te bereiken. We moeten alert blijven op
onze uitgesproken en onuitgesproken oordelen en hieraan blijven werken.
Heb je ooit twee bladeren gezien die precies gelijk zijn? Zo zijn wij mensen ook: uniek en
verschillend. Man en vrouw, kinderen en ouders, vrienden en vriendinnen – we zijn allemaal anders.
Als we die verschillen niet accepteren, is dat het einde van vriendschap, huwelijk of relatie.
Als iedereen op deze manier aan zichzelf werkt, pas dan ontstaat er vrede in de wereld.
Samen bouwen aan vrede
Op onze meditatiedag van 21 september zullen we met deze thema’s werken. We verbinden ons
met elkaar, met de lichtwereld en met iedereen die op deze Internationale Dag van de Vrede met
vrede bezig is. Op deze manier kunnen we een krachtig veld van licht en vrede opbouwen en het
licht laten uitgaan naar de wereld. Er is nog niet eerder een tijd geweest waarin dit zo nodig is. Kom
je ook het licht versterken?
Volgens Sunyogi vind je de ultieme vrede pas in het eerste stadium van verlichting: de Samadhi.
Zijn doel is niet enkel het verspreiden van Sunyoga, maar het bereiken van wereldvrede. Sunyoga is daarbij een krachtig hulpmiddel.
Van 12 tot 15 september geven we in Drenthe een basiscursus Sunyoga.